In principe kan elk onderwerp aan de orde komen. Je kunt het beste beginnen met je afvragen of er iets zich rond je geboorte heeft voorgedaan wat het vertellen waard is (Zie aangeleverd verhaal “Werk in Ghana”). Daarna loop je in gedachten je kleutertijd, de basisschooltijd (die toen nog lagere school heette) etc. langs. En je kijkt dan of deze gebeurtenissen raakpunten hebben met de al aangeleverde verhalen. Vermeld wel waarmee je denkt dat het een aanrakingspunt heeft!
Wil je met je verhaal aansluiten bij een gebeurtenis of er commentaar op leveren, dan lijk je in eerste instantie in je keuze beperkt te zijn door de al aangeleverde verhalen. Er komen van mijn kant in ieder geval twaalf beginverhalen, verdeeld over verschillende levensfasen, en volgens mij zal er dan altijd een aanknopingspunt moeten zijn om je verhaal te vertellen. Eventueel kan een reactie via het gastenboek je verder op weg helpen.
Waarom zou je altijd kunnen aansluiten? Wladimir Propp suggereert in Morphologie du Conte, dat je altijd zou kunnen aansluiten op een verhaal vanwege de strukturele eenvormigheid van verhalen. Kort door de bocht gezegd: in een verhaal komen steeds dezelfde onderwerpen terug (zie literatuur aan het eind: Morphologie du Conte, pag. 130):
Allereerst, bevestigt het onze algemene veronderstelling m.b.t. de absolute eenvormigheid van de verhaallijn..... De afzonderlijke variaties in details en de uitzonderingen doen geen afbreuk aan het van kracht zijn van deze wet (v.d. strukturele eenvormigheid).
Voeg daaraan toe de bewering van Multatuli in Woutertje Pieterse --zie ook schrijfaanmoediging in het Gastenboek--(pag. 366-367):
Die bewering deed hij een stuk eerder dan Wladimir Propp en Freud. Ik wil weleens zien of de beweringen van deze beide heren ook kloppen. Misschien steekt het allemaal heel anders in elkaar? Met andere woorden: aan schrijvers van toekomstige bijdragen de opdracht een aanknopingspunt te vinden dat als een aangelegde domino-steen een ander licht op een gebeurtenis werpt en je een andere kijk op de toekomst geeft. Behoorlijk ambitieus, maar uitdagend leuk en spannend: waarom niet?"Om rechtvaardig te zijn jegens slaapdromen, moet men erkennen, dat ze maar beschikken kunnen over één soort leugen. Evenals dichters en lasteraars -- vinden ze niets uit en bepalen zich tot enige verandering in het rangschikken of samenvoegen (van gebeurtenissen). Personen, zaken en denkbeelden wisselen gedurig van rol en lenen van elkaar het heterogeenste....".
Behalve een verhaal kun je altijd commentaar leveren. Ook hiervan wordt meegenomen wat ergens opslaat, en de rest verdwijnt in de prullebak, met zelfs de mogelijkheid dat je uiteindelijk geweigerd wordt kopij aan te leveren. Maar eerst zal er altijd serieus naar de inhoud van je bijdrage worden gekeken, in samenspraak (eventueel telefonisch, maar meestal via het gastenboek of e-mail etc).